^Do Góry

Rok duszpasterski

Czytania liturgiczne

Licznik odwiedzin

 

 


Wydarzenia w parafii...

Serdecznie witamy na stronie internetowej

Parafii Mi³osierdzia Bo¿ego

w Che³stach.


 

Adwent

 

    Bóg w swojej wielkiej mi³o¶ci do cz³owieka da³ swego Jednorodzonego Syna, który przyszed³ na ¶wiat by dokonaæ dzie³a odkupienia ludzi. Jednak tê ³askê ka¿dy z nas musi osobi¶cie przyj±æ. Zadaniem Ko¶cio³a jest przygotowanie ludzi na godne przyjêcie Chrystusa. Ko¶ció³ czyni to, miêdzy innymi, poprzez ustanowienie roku liturgicznego. Adwent rozpoczyna nowy rok ko¶cielny. Jest on pe³nym têsknoty oczekiwaniem na Bo¿e Narodzenie, na przyj¶cie Chrystusa. Adwent to okres oczyszczenia naszych serc i pog³êbienia mi³o¶ci i wdziêczno¶ci wzglêdem Pana Boga i Matki Naj¶wiêtszej.

Wieniec adwentowy

    W niektórych regionach naszego kraju przyj±³ siê zwyczaj ¶wiêcenia wieñca adwentowego. Wykonywany on jest z ga³±zek iglastych, ze ¶wierku lub sosny. Nastêpnie umieszczone s± w nim cztery ¶wiece, które przypominaj± cztery niedziele adwentowe. ¦wiece zapalane s± podczas wspólnej modlitwy, Adwentowych spotkañ lub posi³ków. W pierwszym tygodniu adwentu zapala siê jedn± ¶wiecê, w drugim dwie, w trzecim trzy, a w czwartym wszystkie cztery. Wieniec wyobra¿a jedno¶æ rodziny, która duchowo przygotowuje siê na prze¿ycie ¶wi±t Bo¿ego Narodzenia.

¦wieca roratnia

    ¦wieca jest symbolem chrze¶cijanina. Wosk wyobra¿a cia³o, knot - duszê, a p³omieñ - ¶wiat³o Ducha ¦wiêtego p³on±ce w duszy cz³owieka.
¦wieca roratnia jest dodatkow± ¶wiec±, któr± zapalamy podczas Rorat. Jest ona symbolem Naj¶wiêtszej Maryi Panny, która niesie ludziom Chrystusa - ¦wiat³o¶æ prawdziw±. W ko¶cio³ach umieszcza siê j± na prezbiterium obok o³tarza lub przy o³tarzu Matki Bo¿ej. Bia³a lub niebieska kokarda, któr± jest przepasana roratka mówi o niepokalanym poczêciu Naj¶wiêtszej Maryi Panny. Zielona ga³±zka przypomina proroctwo: "Wyro¶nie ró¿d¿ka z pnia Jessego, wypu¶ci siê odro¶l z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pañski..." (Iz 11, 1-2). Ta starotestamentalna przepowiednia mówi o Maryi, na któr± zst±pi³ Duch ¦wiêty i ukszta³towa³ w Niej cia³o Jezusa Chrystusa. Jesse by³ ojcem Dawida, a z tego rodu pochodzi³a Matka Bo¿a.

Roraty

W Adwencie Ko¶ció³ czci Maryjê poprzez Mszê ¶w. zwan± Roratami. Nazwa ta pochodzi od pierwszych s³ów pie¶ni na wej¶cie: Rorate coeli, desuper... (Niebiosa spu¶æcie rosê...). Rosa z nieba wyobra¿a ³askê, któr± przyniós³ Zbawiciel. Jak niemo¿liwe jest ¿ycie na ziemi bez wody, tak niemo¿liwe jest ¿ycie i rozwój duchowy bez ³aski. Msza ¶w. roratnia odprawiana jest przed ¶witem jako znak, ¿e na ¶wiecie panowa³y ciemno¶ci grzechu, zanim przyszed³ Chrystus - ¦wiat³o¶æ prawdziwa. Na Roraty niektórzy przychodz± ze ¶wiecami, dzieci robi± specjalne lampiony, by za¶wieciæ je podczas Mszy ¶w. i wêdrowaæ z tym ¶wiat³em do domów.
Wed³ug podania zwyczaj odprawiania Rorat wprowadzi³a ¶w. Kinga, ¿ona Boles³awa Wstydliwego. Sta³y siê one jednym z bardziej ulubionych nabo¿eñstw Polaków. Stare kroniki mówi±, ¿e w Katedrze na Wawelu, a pó¼niej w Warszawie przed rozpoczêciem Mszy ¶w. do o³tarza podchodzi³ król. Niós³ on piêknie ozdobion± ¶wiecê i umieszcza³ j± na lichtarzu, który sta³ po¶rodku o³tarza Matki Bo¿ej. Po nim przynosili ¶wiece przedstawiciele wszystkich stanów i zapalaj±c je mówili: "Gotów jestem na s±d Bo¿y". W ten sposób wyra¿ali oni swoj± gotowo¶æ i oczekiwanie na przyj¶cie Pana.

 

 

Uroczysto¶æ
Wszystkich ¦wiêtych
Wspomnienie Wszystkich
Wiernych Zmar³ych

 

 


Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmar³ych Ko¶ció³ obchodzi 2 listopada i w tradycji polskiej dzieñ ten jest nazywany Dniem Zadusznym lub inaczej "zaduszkami". To wspomnienie wprowadzi³ opat benedyktynów w Cluny we Francji, ¶w. Odilon (Odylon). On to w 998 r. zarz±dzi³ modlitwy za dusze wszystkich zmar³ych w dniu 2 listopada. Termin ten i sama idea szybko rozprzestrzeni³y siê we Francji, Anglii, Niemczech, Italii. W XIII w. zwyczaj ten w Ko¶ciele rzymskim sta³ siê powszechny.

W XV w. wytworzy³ siê u dominikanów w Wanencji zwyczaj ofiarowania w dniu 2 listopada trzech Mszy ¶w. przez jednego kap³ana. Papie¿ Benedykt XIV w 1748 r. rozszerzy³ ten zwyczaj na ca³± Hiszpaniê. W 1915 r., podczas I wojny ¶wiatowej, papie¿ Benedykt XV na pro¶bê opata - prymasa benedyktynów pozwoli³ kap³anom ca³ego Ko¶cio³a odprawiæ w tym dniu trzy Msze ¶w. Jedn± w intencji przyjêtej od wiernych, drug± w intencji wszystkich wiernych zmar³ych, a trzeci± w intencji papie¿a. Zwyczaj ten nie jest traktowany jako obowi±zek.

Ko¶ció³ w tym dniu wspomina zmar³ych pokutuj±cych za grzechy w czy¶æcu. Chodzi wiêc o których nie mog± wej¶æ do nieba, gdy¿ maj± pewne d³ugi do sp³acenia Bo¿ej sprawiedliwo¶ci. Prawdê o istnieniu czy¶æca Ko¶ció³ og³osi³ jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 r. i na XXV sesji Soboru Trydenckiego (1545-1563), w osobnym dekrecie o czy¶æcu. Sobór Trydencki orzek³ prawdê, ¿e duszom w czy¶æcu mo¿emy pomagaæ. Ca³a wspólnota Ko¶cio³a przychodzi z pomoc± duszom czy¶æcowym zanosz±c w tym dniu pro¶by przed tron Bo¿y. Aby przyj¶æ z pomoc± zmar³ym pokutuj±cym w czy¶æcu, ¿yj±cy mog± w tych dniach uzyskaæ i ofiarowaæ odpusty zupe³ne.

Nabo¿eñstwo do dusz czy¶æcowych by³o i jest bardzo ¿ywe. ¦wiadcz± o tym uroczy¶cie urz±dzane pogrzeby, czêsto zamawiane Msze ¶w. w intencji zmar³ych, w Ko¶ciele rzymskim powszechne s± Msze ¶w. gregoriañskie (30 Mszy ¶w. po kolei przez 30 dni). W Polsce istnieje nawet zgromadzenie Sióstr Wspomo¿ycielek Dusz Czy¶æcowych, za³o¿one przez b³ogos³awionego o. Honorata Ko¼miñskiego - kapucyna.


 

 

Uroczysto¶æ
Wszystkich ¦wiêtych

 


1 listopada Ko¶ció³ katolicki obchodzi uroczysto¶æ Wszystkich ¦wiêtych. Dzieñ ten kojarzy siê dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wi±zank± kwiatów, jeszcze dla innych z modlitw± i pamiêci± o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczno¶ci. Nie mniej jednak w tym dniu udajemy siê z ca³ymi rodzinami na cmentarz i nawiedzamy groby naszych bliskich, przyjació³, rodziców, krewnych, znajomych, stawiaj±c kwiaty, zapalaj±c ten "p³omyk nadziei", wierz±c, ¿e ju¿ ciesz± siê oni chwa³± w domu Ojca Niebieskiego. Ko¶ció³ w tym dniu oddaje cze¶æ tym wszystkim, którzy ju¿ weszli do chwa³y niebieskiej, a wiernym pielgrzymuj±cym jeszcze na ziemi wskazuje drogê, która ma zaprowadziæ ich do ¶wiêto¶ci. Przypomina nam równie¿ prawdê o naszej wspólnocie ze ¦wiêtymi, którzy otaczaj± nas opiek±.
W pocz±tkach chrze¶cijañstwa, w obawie przed ba³wochwalstwem, nie oddawano czci nikomu ze stworzeñ, ani ludziom, ani anio³om. Oddawano cze¶æ jedynie Bogu w Trójcy ¦wiêtej Jedynemu. W Nowym Testamencie zauwa¿amy pochwa³ê jak± sam Pan Jezus daje ¶w. Janowi Chrzcicielowi, cze¶æ z jak± wyra¿a siê ¶w. Pawe³ w listach do Rzymian i Hebrajczyków o Abrahamie i Melchizedeku.

Najpierw przedmiotem kultu sta³a siê Naj¶wiêtsza Maryja Panna, jako Matka Syna Bo¿ego. Zaczêto wznosiæ ko¶cio³y ku Jej czci, Ko¶ció³ zacz±³ ustanawiaæ ¶wiêta i uk³ada³ modlitwy oraz pie¶ni o Matce Bo¿ej. W tym samym czasie zauwa¿amy te¿ kult ¶w. Micha³a Archanio³a. Krwawe prze¶ladowania Ko¶cio³a w I w. rozbudzi³y tak¿e kult mêczenników. Dzieñ ich zgonu uwa¿ano za dzieñ ich narodzin dla nieba. Dlatego ju¿ od V w. kult prywatny przerodzi³ siê w urzêdowy, powszechny. 13 maja 608 r. papie¿ Bonifacy IV, rzymsk± ¶wi±tynie pogañsk±, ku czci zw³aszcza nieznanych bóstw (Panteon), po¶wiêci³ Matce Bo¿ej i ¶wiêtym mêczennikom. W VIII w. papie¿ Grzegorz III w ko¶ciele ¶w. Piotra otworzy³ kaplicê po¶wiêcon± Wszystkim ¦wiêtym, nie tylko mêczennikom. W Anglii pojawi³o siê ¶wiêto Wszystkich ¦wiêtych w po³owie VIII w. obchodzone 1 listopada. ¦wiêto poprzedzone by³o wigili±, a od XV w. otrzyma³o tak¿e oktawê. Reforma z 1955 r. usunê³a wigiliê i oktawê. Natomiast papie¿ Jan XI w 935 r. ustanowi³ osobne ¶wiêto ku czci Wszystkich ¦wiêtych, wyznaczaj±c je na dzieñ 1 listopada. Tak wiêc uroczysto¶æ Wszystkich ¦wiêtych ma ju¿ ponad tysi±cletni± tradycjê i przypomina nam przede wszystkim tych ¦wiêtych Pañskich "z ka¿dego narodu i wszystkich pokoleñ, ludów i jêzyków" (por. Ap 7, 9), którzy nie maj± swoich osobnych wspomnieñ w roku liturgicznym. W ci±gu wieków Ko¶ció³ ubogaci³ kult ¶wiêtych. Stawia³ im pos±gi, malowa³ ich obrazy, budowa³ ku ich czci ¶wi±tynie (np. ko¶ció³ Sióstr Benedyktynek pod wezwaniem Wszystkich ¦wiêtych w Drohiczynie) i o³tarze, u³o¿y³ szereg modlitw i pie¶ni religijnych ku ich czci, jak te¿ u³o¿y³ teksty liturgiczne do Mszy ¶w. i kap³añskich pacierzy - Liturgii Godzin.

Kult ¦wiêtych pomna¿a cze¶æ Pana Boga. ¦wiêtych Pañskich czcimy ze wzglêdu na Pana Boga, którego oni "reprezentuj±". Tak wiêc nie bezpo¶rednio, lecz po¶rednio przez nich kierujemy kult ku Panu Bogu. Ko¶ció³ oddaje cze¶æ ¶wiêtym w ró¿nym stopniu. I tak na pierwszym miejscu stawia Naj¶wiêtsz± Maryjê Pannê, nastêpnie ¶wiêtych: Józefa i Jana Chrzciciela, dalej Aposto³ów, w¶ród których ¦wiêci Piotr i Pawe³ maj± uprzywilejowane miejsce. Najwiêcej jest ¶wiêtych lokalnych, którzy odbieraj± szczególn± cze¶æ: w zakonie, w narodzie, w pañstwie czy w diecezji, gdzie siê ws³awili mêczeñstwem za wiarê lub niezwyk³± cnot±
.
 

 

 


Ksi±dz Pra³at Adam Myszkowski
Nie ¿yje.
Wieczny odpoczynek racz mu daæ Panie,

a ¶wiat³o¶æ wiekuista niechaj mu ¶wieci.

AMEN


Pomódlmy siê

 w intencji zdrowia dla naszego Ksiêdza Dziekana Adama.

 

 

Rozwa¿ania na

 II niedzielê Wielkiego Postu.

 

 

Rozwa¿ania na

 I niedzielê Wielkiego Postu.

 

Biskup

 Henryk Tomasik

przechodzi na emeryturê.

Biskup

Marek Solarczyk

 nowym Biskupem Radomskim.